امروز اولین روز پاییز بود …
خیلی ها نوشتن از اینکه پاشو یک کاری بکن
از اینکه امروز همون شنبه ای هست که دنبالش بودی
شنبه اول هفته ، اول ماه ، اول فصل ، اول شش ماهه دوم سال و …
یک سری ها هم از حال و هوای مدرسه و خوبی ها و بدی هاش نوشتن
یک سری ها از عاشقانه های پاییز نوشتن
از برگ هایی که زرد میشن و صدای خش خش شون زیر پات یک دنیا خاطره میشه . مخصوصا اگر دو نفره باشه
یک عده از قهوه خوردن های تنهایی شون گوشه ی کافه ، پشت شیشه ای که نم نم بارون خیسش کرده نوشتن
یک عده ای از غم و غصه هایی که پارسال همین موقع ها شروع شد و همچنان ادامه داره گفتن
من می خوام از یک چیزی که انگار وسط همه ی این ها، بود و نبودش موج می زنه بگم
از تاب آوردن
از امید
خیلی ها فکر می کنند امید یک هیجان هست
یا شاید ترکیبی از احساس خوش بینی و امکان …
اما این طور نیست
امید یک طرز فکر هست
امید سه تا بعد داره
اهداف ، مسیرها و عامل بودن
میشه این طوری گفت:
وقتی که بدونم کجا می خوام برم
وقتی که می دونم چه طور به اون جا می تونم برسم
و وقتی که باور دارم که می تونم این کار رو انجام بدم
یعنی امیدوارم …
پس امیدواری ترکیبی از هدف گذاری، استقامت و باور به توانمندی های خود هست
راستی یادت باشه
این که همه چیز باید سریع و آسون و همراه با لذت و تفریح به دست بیاد از اون مدل فکراست که مخالف تفکر امیدوارانه است. سمی هست که اگر توی رگ هات جاری شده باید هر چی زودتر خارجش کنی
این مدل فکر ما رو به ناامیدی می کشونه
چیزهایی که می خوایم بهش برسیم همیشه نه اما گاهی سخته . خیلی وقت ها دور از دسترسه . قرار نیست انکارش کنیم . قراره پاش بایستیم. قراره لوازمش رو تهیه کنیم و تلاش کنیم برای رسیدن بهش .
قرار نیست همیشه سخت ببینیم یا همیشه آسون . جفتش اشتباهه . قراره واقعی ببینیم و جرات داشته باشیم که اگر سخت هست باز هم باهاش روبرو بشیم .
این مهمه که بدونیم کسب بعضی از خواسته ها زمان و سخت کوشی لازم داره . و ممکنه مدت ها خبری هم از لذت نباشه.
و همچنین شکست رو تاب بیاریم .
قرار نیست هر چیزی رو که می خوایم فکر کنیم حق مون هست . یعنی باید بگم این که چیزی رو می خوایم دلیل بر اینکه قطعا حق ما هست نیست …
اما می تونیم این طور فکر کنیم که برای رسیدن بهش حق تلاش و استقامت داریم . می تونیم خودمون رو باور کنیم که توان انجامش رو داریم .
یادت باشه ترس از شکست ، این که هر چیزی رو که می خوای حق خودت بدونی و تحمل فشار یا سختی نداشتن ترکیبی هست که خیلی زود به ناامیدی می رسه .
حالا فارغ از اینکه شنبه است یا یک شنبه
فارغ از اینکه چه ها گذشته و چه ها خواهد اومد
بیا امیدوار باش
با همون سه تا فاکتور
بیا امیدوارانه زندگی کن …
راستی
یک جمله ای رو نسبت میدن به آلبرکامو
نمی دونم خودش گفته یا نه
ولی دوسش دارم
Where there is no hope, it is incumbent on us to invent it
جایی که هیچی امید نیست ، این وظیفه ی ماست که خلقش کنیم …